Ono wciąż mnie prześladuje:
- za to, że dałam przepytywać się godzinę bez żadnego leku na powstrzymanie skurczy
- za to, że nie miałam przy sobie nospy
- za to, że nie pomyślałam o krążku
- za to, że nie wybrałam cc,
- za to, że nie znałam się na wykresach ktg,
- za to, że dałam się trzymać do wieczora bez badań
- za to że nie wyczułam skurczy, tylko cieszyłam się że już jest dobrze
- za to, że chodziłam, gdy mogłam leżeć (i co ztego że miałam przyzwolenie)
- za to, że nie byłam natarczywą pacjentką, tylko wierzyłam tym konowałom
- za to, że nie znałam się na sprzęcie przy inkubatorku i nie wiedziałam, o braku wody (i co z tego, że pilnowanie jego należało do pielęgniarki)
- za to, że zawiodłam wszystkich dookoła mnie, Grzesia czekającego na braciszka
- za to, że zaciskałam zęby na chamskie odzywki lekarzy
- za to, że znalazłam się w tym a nie innym szpitalu
- za to, że mogłam być jeszcze dłużej przy inkubatorku
- za to, że przyzwoliłam na sekcję
- za to, że jestem taka beznadziejna
Poczucie winy zotanie we mnie na zawsze
Ania i Grześ 19.04.2004
Mama Aniołka Marcinka ur. w 29 tygodniu (27.03.2007-31.03.2007)
http://www.atg.webd.pl/marcinek/marcinek.html
|
Re: Poczucie winy - czy też was prześladuje?
