Myślę, ze żadna z nas nie chce zapomniec naszych dzieci. Ale kazda chcialaby i teskni za takim zyciem jak przed strata najukochanszego dziecka - zyciem bez kalectwa na psychice, bez smutku, bez zalu, dlatego doskonale rozumiem to, co napisalas Ewo. *************************** Moje Skarby - Weroniczka (*+30.08.2007r. 27tc) i Dawidek (*+08.05.2010r. 12tc) oraz Ewunia ur.2008 i Gabrynia ur.2011