To jest pytanie ale jeszcze bardziej boli gdy wlasna matka traktuje strate dziecka w 13 tc jakby NIC sie nie stalo! Walczylam 5 dni u 4 lekarzy i w 3 szpitalach o godne traktowanie mnie, bylam poprostu wykonczona tym co sie stalo, tym ze przez te dni mialam moze 2 - 3 lyki wody w ustach.
Czulam jakby umarlo moje serce razem z moja kruszynka, ktora byla kochana i wyczekiwana zanim jeszcze sie pojawila. Slowa takie jak "Jeszcze bedziesz miala dzieci..." to porzadek dzienny u innych ale "nic sie nie stalo" "nie przezywaj tak" juz lekkie przegiecie! A i tak najbardziej ruszylo mnie jak wrocilam w sobote rano ze szpitala (zabieg dzien predzej o 23} poniewaz chcialam stamtad wyjsc jak najpredzej - lezalam z dwoma kobietami w zaawansowanej ciazy (to mowi samo za siebie} moja mama zadzwonila i jakby nigdy nic pyta sie czy idziemy z mezem na grila???? Oddalam sluchawke dla meza, mowi ze nie a mama "dlaczego?" no poprostu ciezko mi nawet teraz opisac co czulam w tamtej chwili choc mama nie byla jedyna osoba w rodzinie co mnie bardzo wowczas skrzywdzily (siostra kupila mi na pocieszenie pieska, przyjechala z nim do szpitala w momencie jak maz zabieral mnie z gabinetu po zabiegu - nie spytala sie NIC tylko zobacz jaki fajny szczeniaczek to dla Ciebie - bedziesz miala pieska zamiast dziecka!!! Kuzynka miala pretensje ze nie chcialam z nia rozmawiac - przyszla jak wrocilam ze szpitala, spalam, maz otworzyl i powiedzial ze musze odpoczac, ona calej rodzinie oznajmila ze jej do domu nie wpuscilismy! Po kilku dniach gdy zalamanie wziely gore czulam sie jak wrak,sama ze swoim cierpieniem,moglam tylko z mezem o naszej kruszynce porozmawiac, zalamalam sie, nie odbieralam tel, nie wychodzilam z domu, moja wspaniala ciotka wpadla na pomysl zeby przyjsc i mi nawciskac jaka to je jestem glupia, niedojrzala, ze zachowuje sie jak dziecko ktoremu ktos nie dal zabawki!!! poprostu w pewnym momencie gdy powiedziala, ze bedzie codziennie przychodzic i sprawdzac czy ugotowalam obiad, pozmywalam naczynia itd. wyprosilam ja, powiedzialam wyjdz i nie chce Cie tu wiecej widziec! Przychodzi bardzo rzadko jak cos potrzebuje.)
Odebrano mi moja zalobe po stracie dzieciatka, od nikogo slowa wspolczucia, wmowili mi ze nic sie nie stalo, ponad 2 lata NIKT z mojej rodziny nie wspomnial o moim dziecku! To boli, nie wiem czy zapomnieli i mysla ze ja zapomnialam!
Przeciez Ja nigdy nie zapomne - bo jak mozna zapomniec o wlasnym dziecku??? - nawet jak dla bliskich ci osob bylo niczym???
|
Re: Dlaczego inne matki czasami nas nie rozumieją???
