Witamy Cię na naszej stronie. Pragniemy by to miejsce stało się azylem dla osieroconych rodziców. Zależy nam aby tacy rodzice stracili owo nieznośne poczucie wyjątkowości, którego zapewne doświadczają w swoim środowisku, by mogli podzielić się swoim bólem, tęsknotą, trudem, drobnymi radościami, by mogli opowiedzieć o swoim dziecku. Pamiętaj, nie jesteś sam.

Kolejny Dzień Dziecka Utraconego. Dla niektórych będzie to następna rocznica, piąta, dziewiąta, piętnasta, a dla innych świeża (zbyt świeża) rana. Dzień Dziecka Utraconego to nie jest "Święto" jak niektórzy sugerują. To nie jest wyłączny dzień w którym wspominamy nasze dzieci. Nasze dzieci żyją w nas przez cały rok, całe lata i zawsze w każdej sekundzie życia mamy je w pamięci.

Jego pomysł narodził się z potrzeby mówienia światu o naszym bólu, a także z konieczności dokonania zmian w świecie, który ucieka od śmierci i od cierpienia, za wszelką cenę wmawiając ludziom, że "wszystko będzie dobrze, uśmiechnij się". Nie. Nie będzie dobrze. Długo nie będzie dobrze, ale w końcu, wierzcie mi, uda się zagoić tą ranę, mimo, że na zawsze pozostanie RYSA na duszy. Trzymajmy się razem. 
 
 
Mniej więcej rok temu Amanda Vance urządzała wraz z mężem pokój dla dziecka, którego narodzin oczekiwali już wkrótce. Dziś pokój ten jest pusty, podobnie jak serce Amandy. A w najbliższych dniach czeka ją świętowanie w gronie licznej i wielodzietnej rodziny męża, co budzi jej ogromną obawę. Nadto musi jeszcze zdecydować, czy jest już gotowa wrócić do swej dawnej pracy, na oddział intensywnej opieki dla noworodków. Za dużo naraz.
Nieoczekiwanie Amanda otrzymuje propozycję, by towarzyszyć swej starszej sąsiadce, Emily, w podróży do Izraela. To okazja nie tylko, by zobaczyć Jerozolimę, ale i odsunąć na chwilę wszystkie troski. Amanda przyjmuje więc zaproszenie Emily.
 
Niezwykły splot zdarzeń sprawia, że w Jerozolimie młoda Amerykanka staje się odpowiedzią na modlitwę nieznajomej kobiety. Ale czy jej własne wołanie zostanie wysłuchane?
 
Wspaniała historia, pełna emocji i głębokiego duchowego piękna.
Debbie Macomber, najlepsza amerykańska autorka wg rankingu „New York Timesa” (2012 i 2013) oraz „USA Today.”
 
Davis Bunn – wykładowca akademicki, podróżnik, pisarz o międzynarodowej sławie, swobodnie poruszający się po różnych gatunkach literackich. Trzykrotny zdobywca Christy Award. Jego książki, tłumaczone na kilkanaście języków, sprzedały się w łącznym nakładzie ponad 7 000 000 egzemplarzy.
 
 
źródło: www.swietywojciech.pl