Masz racje, ja tez już zapomniałam jak było wcześniej i tak jak Ty pamiętam tylko czas ciąży i wszystko to co stało się póżniej.Nie umiem tak wielu rzeczy zaakceptować, na tak wiele pytań sobie odpowiedzieć.Nie miałam swoich chłopców w ramionach, nie przytuliłam ich, ale ich obecność przez te 22 tygodnie pod moim sercem sprawiła, że tak bardzo ich pokochałam, tak bardzo chciałam być ich mama, slyszeć jak mówią do mnie 'mamo', bawić się z nimi w piaskownicy, patrzeć jak rosną.A teraz pustka.Niektórzy mówią, że przecież już czas zapomnieć, bo tak wiele minęło, że wszystko się ułoży, a ja pytam co się ułoży.Czy ktoś odda mi dzieci, ja nigdy nie zapomnę.Dobija mnie takie gadanie.
A najgorsza jest ta pusta cisza... A nie tak miało przecież być... Moje życie się zatrzymało i najgorsze, że tak trudno je ruszyć z miejsca.
Dla Twojego Aniołeczka \******/
Agnieszka mama Michasia, Huberta i Bartka \***/ \***/ \***/
Tak bardzo was kocham, tak tęsknie za wami moje malutkie skarbeczki...
Agnieszka, mama Aniołków Michasia *18.09.2006r.+19.09.2006r.,Huberta i Bartka *+18.09.2006r., od 2 lat szczęśliwa mama małego Aleksandra...
|
Re: Moje zatrzymane życie...do Agawie
