Niestety Twoje odczucia są mi bardzo znane,
jakbym czytała swoje myśli
Pytasz czy po jakimś czasie jest lżej?
Powiem tak : jest inaczej;
ból już nie rozrywa ciągle,
szarpie niespodziewanie w różnych momentach
słońce i śpiew ptaków nie drażni codziennie
ale do oswojenia ciągle daleko
uczę się żyć od nowa,
nowa rzeczywistość nie jest jednak tak kolorowa jak przed,
ale nie jest już tylko czarna,
widzę już coś jeszcze oprócz śmierci
Przytulam Cię serdecznie
nie Jesteś Sama
i tego się trzymaj
Mama Martynki
jola
|
Re: Ja wciąż nie wierzę
