Prawo dotyczące pogrzebu kościelnego

Osoby, którym należy udzielić lub odmówić pogrzebu kościelnego

Kan. 1183

Co do pogrzebu, katechumeni są zrównani z wiernymi.
Ordynariusz miejsca może zezwolić na pogrzeb kościelny dzieci, których rodzice mieli zamiar je chrzcić, a jednak zmarły przed chrztem.
Ochrzczonym przynależnym do jakiegoś Kościoła lub wspólnoty kościelnej niekatolickiej, można pozwolić na pogrzeb kościelny według roztropnego uznania ordynariusza miejsca, jeśli nie ma ich własnego szafarz; chyba że się ustali, iż mieli przeciwną wolę.

Kan. 1184

Jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:
notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych
Gdy powstaje jakaś wątpliwość, należy się zwrócić do miejscowego ordynariusza, do którego decyzji należy się dostosować.

Kan. 1176

Wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny, zgodnie z przepisem prawa.
Pogrzeb kościelny, w którym Kościół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazuje szacunek ich ciału i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei, należy odprawiać z zachowaniem przepisów liturgicznych.
Kościół usilnie zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych. Nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie zostałą wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej