Na najdelikatniejszym i najczulszym poziomie mego jestectwa nadal jesteś ze mną. Nadal patrzymy na siebie w wymiarze, którego wzrok już nie ogarnia. Rozmawiamy i śmiejemy się razem, tam, gdzie nie ma już słów. Nadal się dotykamy w wymiarze, który sięga poza dotyk. Spędzamy wspólnie czas w miejscu, w którym stoi czas. Nadal jesteśmy razem na poziomie zwanym miłością. Ale płaczę w samotności za tobą, w miejscu zwanym rzeczywistością. Ciocia Ewcia http://kasiuniasacharuk.pamietajmy.com.pl