Tak bardzo mi przykro. Czułam podobnie jak Ty, kiedy straciłam drugie dzieciątko. Miałam wtedy jednak już Ewunię, dla której chciałam żyć. Ale mocno wierzę, że i Ty będziesz wkrótce tulić w ramionach swój SENS ŻYCIA...
Przytulam Cię mocno i ślę światełka Twoim Aniołkom... Boże, jaki to ból, kiedy traci się dziecko po raz kolejny...niewyobrażalny ból... *************************** Moje Skarby - Weroniczka (*+30.08.2007r. 27tc) i Dawidek (*+08.05.2010r. 12tc) oraz Ewunia ur.2008 i Gabrynia ur.2011
|