Wiem że to boli i to jest bardzo smutne,Ja my¶lałam że z czasem mój ból się ukoi a on jest jeszcze większy.Kiedy kto¶ pyta się mnie jak się dziecko czuje to dla mnie to jest katastrofa albo co ja taka chuda,który to już miesi±c.Poszłam z powrotem do pracy a tam potem dowiedziałam się że podobno jestem bezpłodna.Jedna koleżanka miała pretensje że nie odwiedziłam koleżanki z pracy,która noge sobie złamała a ja że mnie przecież nikt z pracowników nie odwiedził jak ja byłam w szpitalu a ona że przecież ja nic takiego nie przeżyłam że urodze następne że przynajmniej ja mogłam wychodzić z domu a ona się nie może ruszyć.Z kolei na osiedlu mówi± że podobno wyszłam na własne ż±danie ze szpitala i dlatego tak się stało choć to nie prawda,A druga koleżanka,która co¶ nie może mieć dzieci spytała co jest lepsze czy nie mieć dzieci czy urodzić martwe dziecko.Poprostu ludzie s± bezczelni i nie zdaj± sobie sprawy jak bardzo to boli,rozumiem że mog± plotkować ale robić to z ludzkiej tragedii to już jest czyste hamstwo.Tak samo pytam się kierowniczki czy to prawda że zabroniła i¶ć na pogrzeb pracownikom to tak j± ukuło to w serce że potem pytała kto tak powiedzial do mnie mówili pracownicy że tak słyszeli a potem udali gupa że nic nie wiedz± ns ten temat.Bez jaj ale w pracy to najbardziej rozumie mnie kierownictwo,rozmawiaj± o tym ze mn±, że sobie nie wyobrażaj± bólu,który ja czuje.I wła¶nie niby człowiek próbuje się pogodzić a tu dalej cholernie boli D.Czekaj
Re: Mój synek Kubu¶:( 14.05.2010r [*]
