Czuję podobnie jak Ty. Nie jest mi łatwo żyć bez synka, ale dodaje mi siły myśl o tym, że on czeka na mnie i kiedyś się spotkamy po tamtej stronie. Chcę całym swoim życiem zasłużyć na to spotkanie. Staram się być dobrym człowiekiem, cieszyć się każdą chwilą życia, teraz jeszcze bardziej doceniam wspólne chwile z mężem, z rodziną. Nie chcę nosić w sercu rozgoryczenia i żalu, nie cofnę czasu, nie mam wpływu na to co się stało, ale mam wpływ na dalsze moje życie, wierzę, że mimo tak bolesnej straty mogę zaznać jeszcze szczęścia.
Mama Olivierka ur. 2.12.2011 (24tc) zm. 5.02.2012 i Soni ur. 30.04.2013
|
Re: Mój kochany Olivierek 2.07.2012 skończyłby 7 miesięcy
