Dziaisj mija 100 dni jak moja meleńka królewna zasnęła na zawsze.
100 dni...
14 tygodni i 2 dni,
2400 godzin,
144000 minut,
8640000 sek
I tyle tęśknoty i bólu...
Ciągłe daty, wyliczenia i tak całe zycie:(
100 dni;
wielkiego smutku, ogromnej tęsknoty, ciągłego płaczu, ciagłych niewyjaśnionych pytań, zranionego, krwawiącego serca, ogromnej pustki, żalu, nieprzespanych nocy... i tylko można wymieniać.
Jak mam bez Niej życ. Miało być szczęście, radość , miała być z nami. Jest tak daleko ode mnie i nie mogę Jej dotknać, poczuć. BOŻE, dlaczego to zobiłeś, mam do Ciebie żal, ze zabrałeś mi część mnie. Dałeś i zabrałeś. DLACZEGO !!!!!!!!!!!!
100 dni to dużo i mało a co z reszta życia. Skad brać siły na dalsze życie. Pusty brzuszek, puste serce. Żyć sie nie chce. Za dużo cieżaru człowiek nosi i w końcu upadnie. Jak żyć bez Niej, Jej uśmiechu, płaczu, zapachu... Nie miałam Jej na rękach. Ja matka nie miałam własnego dzieciątka w ramionach. Mleko kapie, serce pęka...
Majeczko, nie umiem żyć bez Ciebie kochanie. Tak bardzo tęsknię i nie wiem jak dalej funkcjonowac.
Kocham Cię kruszynko, pszczółko moja.
Przykryj mnie swoimi skrzydełkami prosze. Przepraszam, ze nie potrafiłam Cię uchronić od zła jakim jest śmierć. Przepraszam.
DLa Ciebie skarbie (**************)
http://www.republikadzieci.org/problemyiniepokoje/strata/pamiec392.htm
|
100 dni to wieczność bez Ciebie Maju a co dalej??????
