właściwie chciałam sie z Wami ta historia podzielić ze wzgledu na ból jaki przezywamy, wiecie co..trzeba przez zycie isc dalej, ja dalej cierpie,mam lęki nie chce zajsc w ciaze wiecej, nie chce tego przezywac, nie wiem czy kiedys sie zdecyduje na dziecko.lecz prage Wam powiedziec zebysciesie starały żyć, macie mężów i bliskie osoby, dziecko mysle ze to wspaniały dar, lecz nie zapominajcie pielegnowac uczucia jakie Was łączy z partnerem, nie pozwolcie aby to ucierpiało, i tak u schyłku zostajecie TY i ON, a dzieci ida swoja droga..
|
Re: moja historia
