"... na dnie Sarkofagu noc,
czarna suknia, rozrzucam korale wspomnień ....
wtulona w włosów płaszcz, wonna rodnia swa,
teraz okryła lodowatą dłoń, zimne Twe usta ....
a jeszcze niedawno ogień skrzył,
pamiętam wiatr,
masztem gnący sztorm ....
daję Ci moją łzę ...."
Czuję się jak NIKT!Śmieć....człowiek bez wartości... Czy kiedyś przestanę cierpieć???
Czy ktoś z bliskich zauważa, że cierpię??? Czy widzi w tym tylko moje "himery"????
Mam dość!Życia....świata......ludzi.....Wszystkiego mam dość!!!!!!!!!!!
Fasolko ukochana...wróć! Błagam jak nikogo w świecie!!Wróć!!Ja tak strasznie cierpię!!!
Dłużej chyba nie wytrzymam....Błagam wróć!!!!!!!!
Światełko dla mojego jedynego dziecka...dla mojej Fasolki!!!!!\*/\*/
Dla wszystkich Aniołków \*/\*/
Proszę wróć........
mama fasolki
|
znowu sięgnęłam dna.....pomóżcie!
