Przytulam Was, mamy malutkich Aniołków, to wszystko jest takie niesprawiedliwe,
niewytłumaczalne a na dotatek tak bardzo boli. Ja przynajmniej mam wspomnienia, które dodają
mi sił - wiem jak Kasia dorastała, jak recytowała wierszyki w przedszkolu, jak przynosiła z
dumą piątki ze szkoły (i z płaczem trójki), mam w pamięci Jej uśmiech - całe nasze wspólne
21 lat. Wy, niestety, jesteście uboższe o to wszystko i dlatego pragnę Was przytulić z
całego serca. Ale nadejdzie dla Was jeszcze taki dzień, w którym słońce będzie świeciło
jaśniej, niż kiedykolwiek. Tego Wam życzę i wierzę, że tak będzie.
Teresa-mama Anioła Kasi L.
Naucz się szczęścia, tylko pamiętaj,by nie zapomnieć nigdy.
|
Re: nie mam pomyslu na zycie..
