"A z narodzeniem się Jezusa Chrystusa było tak: Gdy matka Jego, Maryja, była już poślubiona Józefowi, okazała się brzemienną za sprawą Ducha Świętego, zanim oboje się zeszli. Józef, jej mąż, ponieważ był sprawiedliwy i chciał jej oszczędzić niesławy, postanowił skrycie ją oddalić. Gdy już to obmyślił, anioł Pana ukazał mu się we śnie i powiedział: "Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć Maryi, twojej żony, bo Poczęte w niej jest z Ducha Świętego. Urodzi Syna i nazwiesz Go imieniem Jezus, bo On wybawi swój lud z ich grzechów. A to wszystko się stało, aby spełniło się słowo, wypowiedziane przez Pana poprzez proroka: "Oto dziewica pocznie i urodzi Syna, i nazwą Go imieniem Emmanuel", to znaczy "Bóg z nami". Gdy Józef wstał po tym śnie, uczynił, jak mu nakazał anioł Pana: przyjął swą żonę.
Ewangelia według św. Mateusza rozpoczyna się od opisania dojrzałego owocu przymierza zawartego między Bogiem a Izraelem.
Mateusz przedstawia listę ludzi, których Bóg włączył do swojego planu zbawienia.
Owocem przymierza są ludzie, którzy zaufali Bogu tak jak Abraham. Poznawali Go i uwielbiali, Jemu służyli. Takimi ludźmi są Józef i Maria z galilejskiego miasteczka Nazaret. Spotykają ich problemy, stają przed trudnymi decyzjami, ale ufają Bogu, a On im pomaga. Józef kocha Marię, ale po zaręczynach i uroczystości weselnej, jest zakłopotany ciążą swojej żony.
Akt zawarcia małżeństwa składał z trzech części: z przymierza zawieranego w chwili zaręczyn, uroczystości weselnej i skonsumowania związku - zwykle podczas pierwszej nocy uczty weselnej trwającej siedem dni. Józef oficjalnie poślubia Marię, lecz wstrzymuje się ze skonsumowaniem małżeństwa.
„Zaręczyny były bardziej wiążące od tego, co dziś rozumiemy pod tym terminem. Okres zaręczyn, trwający zwykle rok, oznaczał, iż oblubienica i oblubieniec byli sobie oficjalnie obiecani, nie skonsumowali jednak jeszcze małżeństwa.” W przypadku śmierci oblubieńca jego oblubienica była uważana za wdowę.” „W Judei obietnica małżeństwa dawała prawo do wspólnego zamieszkania, lecz w Galilei zgadzano się na to niechętnie.”
"W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom Jego upodobania».
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane."
"Po ich odejściu anioł Pana ukazał się we śnie Józefowi i powiedział: "Wstań, weź Dziecko i Jego matkę i uciekaj do Egiptu. Bądź tam, aż ci powiem, bo Herod będzie szukał tego Dziecka, aby Je zabić". Wstał więc, wziął nocą Dziecko i Jego matkę i udał się do Egiptu. Był tam aż do śmierci Heroda. Tak spełniło się słowo, wypowiedziane przez Pana poprzez proroka: "Z Egiptu wezwałem swojego Syna". Gdy umarł Herod, anioł Pana ukazał się we śnie Józefowi w Egipcie i powiedział: "Wstań, weź Dziecko i Jego matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy nastawali na Jego życie". On wstawszy wziął Dziecko i Jego matkę i wrócił do ziemi Izraela. Gdy usłyszał, że Judeą rządzi po swym ojcu Herodzie Archelaos, bał się tam iść. Otrzymawszy wtedy pouczenie we śnie, odszedł w granice Galilei. Kiedy tam przybył, zamieszkał w mieście, zwanym Nazaret. Tak spełnić się mogło słowo, wypowiedziane poprzez Proroków: Nazarejczykiem zostanie nazwany."
Bóg w poszukiwaniu króla Izraelskiego przywiódł do Izraela pogan z Persji. Odnaleźli Jezusa, oddali Mu hołd i Go obdarowali. Perscy astrologowie wiedząc o okrucieństwach Heroda nie chcą informować króla o miejscu przebywania Jezusa, omijają Jerozolimę w drodze powrotnej.
Podobnie jak Bóg wyprowadził lud izraelski z Egiptu, tak z zagrożonego Betlejem do Egiptu uchodzi ktoś większy od Mojżesza - niemowlę Jezus.
Wcześniej anioł powiedział Józefowi o dziecku, które narodzi się z Dziewicy Marii, że "wybawi swój lud z ich grzechów". "Oto dziewica pocznie i urodzi Syna, i nazwą Go imieniem Emmanuel", to znaczy "Bóg z nami". Teraz anioł ochrania ziemską rodzinę Jezusa przed Herodem.
Tylko Mateusz wspomina o ucieczce do Egiptu. „Żydzi stanowili być może nawet jedną trzecią mieszkańców Aleksandrii, miasta położonego na północy Egiptu. Inne żydowskie kolonie od wieków istniały na południu Egiptu."
Król Izraela przybył na ziemię. Tymczasem znalazł schronienie w Egipcie. Anioł ochraniający rodzinę Jezusa poinformował o śmierci Heroda. Herod zmarł w 4 roku przed Chrystusem.Józef z rodziną wraca na ziemię izraelską. Ze względu na rządy syna Heroda, Archelausa, zamieszkują w Galilei, w mieście Nazaret.
Mesjasz przybył na ziemię, jest jeszcze dzieckiem. Chroni go Ojciec w niebie, chroni Go Jego ziemska Rodzina.
Cytowane fragmenty: Narodziny i początek działalności Jezusa Mt 1,1 - 4,22; Narodziny Jezusa Mt 1,18-24; Narodzenie i życie ukryte Łk 2, 1-20.
mama
Aniołka(25.04.2005r. 8tc)
Helenki ur-zm.25.03.2009r.36tc
Iskierki(20.02.2012r. 7tc) i ziemskiej trójeczki
|
Re: Rozważanie Pisma Świętego - Bóg się rodzi.
