Sarbie mój.... 26 długich miesięcy. Jakby to mogło być...
Odk±d jest z nami Twój brat wszysto nabrało nowego wymiaru, to co nas ominęło z Tob± również, stało się jakby bardziej namacalne... I każdego dnia my¶lę ile zrobić mogli¶my razem, ile nam zabrano, ile ominęło. Tulę St¶ka i łzy same lec± bo dlaczego Ciebie tak utulić nie mogłam...
Dzisiaj pierwszy raz "zapomniałam" że mamy 14-ty, ilo¶ć obowi±zków przy młodszym synku spowodowała że nie miałam czasu pomy¶leć wczoraj że jutro 14-ty, dzisiaj rano też nie... dopiero id±c na spacer jak codzień w stronę cmentarza, dopiero gdy spojrzałam na ¶wieżo kupione w kwiaciarni różyczki, dopiero wtedy u¶wiadomiłam sobie, że dzisiaj 14-ty. Pierwszy raz zapomniałam, dziwne uczucie.
Dziewczyny, dziękuję Wam. Naszym Skarbom w Niebie ((*))((*))((*))((*))((*))((*))((*))((*))((*))((*))((*)) mama Franusia (7.03.2010 -14.04.2010) oraz Stasia, Julka i Wojtusia Moje Skarby! http://franciszekjakubkoziol.pamietajmy.com.pl
|