Ja też nie wiem, od paru dni już wariuję. Wydaje mi się że to było wczoraj. Pamiętam każd± sekundę, czuję jego zimn±, maleńk± nóżkę i malutkie paluszki w mojej dłoni.... Został ból, żal, strach i nadzieja na lepsze jutro. Muszę być silna, bo mam obok dwa szkraby, które s± moimi filarami oraz męża, co daje mi grunt pod nogami= moi bliscy s± fundamentem mego istnienia. To dzięki nim pokonuję słabo¶ci.... Ach aniołkowe mamy - musimy wierzyć, że tak miało być " BADZ WOLA TWOJA..." W tym zwrocie cała prawda, nawet jesli boli agnieszka mama Kuby 11.05.2005, Zuzi 15.09.2006 i Aniołka Franusia *+24.12.2009
|