Od kilku tygodni jestem w takiej fazie ciszy, nie rozmawiam o mojej kruszynce, nie piszę na forum, nawet nie wchodziłam na "Dlaczego". A dziś rano coś pękło, na jutro miałam wyznaczony termin porodu, ale go nie będzie tak jak nie ma już mojego maleństwa. Znowu boli i jeszcze ten strach.
Zdecydowaliśmy się na kolejną ciążę, w czwartek mam wizytę u lekarza, chcę się upewnić czy już mogę podjąć starania. Tak bardzo chcę, i tak bardzo się boję.Zawsze myślałam, że dwa razy takie samo zło nie może się człowiekowi przytrafić, ale to forum uzmysłowiło mi ,że jednak może, dlatego się boję. Łzy lecą mi po policzkach bo nie będę trzymała w ramionach swej kruszynki ani jutro, ani pojutrze, a tak bardzo tego pragnę.Od pół roku szukam odpowiedzi na pytanie dlaczego i nie mogę jej znaleźć.
|
ból i strach
