Gdy matka tuli w ramionach dziecko swe,
Jej miłość staje przeciw złym mocom.
Tak ludzie modlą się o urodzajny deszcz,
Jak ona czuwa nad nim nocą.
Wyfruwa wreszcie z gniazda młody ptak,
Bo przywilejem jest młodości
Zabawa, radość, przyjaźń - a nie strach...
Bo młodość nie chce wiedzieć o tym, że:
Życie, choć piękne, tak kruche jest.
Wystarczy jedna chwila, by zgasić je.
Życie, choć piękne, tak kruche jest...
Zrozumiał ten, kto otarł się o śmierć.
I nie do końca piękny jest ten świat,
Gdy wciąż odwieczne prawa łamie:
Zabiera miłość, młodość, słońca blask...
Lecz my nie chcemy wiedzieć o tym, że:
Życie, choć piękne, tak kruche jest...
Ewa mama aniołka GRZESIA
i Krzysia szalonego łobuziaka
http://grzesiumajcher.pamietajmy.com.pl/
|
Re: Nara Zosia!
