Kochana powrót do pracy to naprawdę ważny i trudny krok w przyszłość. To co dziś czujesz i przeżywasz jest zupełnie normalne. Niestety świat pędzi nadal swoim torem - to nasze życie stanęło w miejscu. Trzeba czasu żeby się z tym wszystkim jakoś poukładać. Piszę jakoś bo już nigdy nie będzie tak jak być powinno. Już zawsze będzie to uczucie pustki, braku...
A widok dzieci...no cóż...ja do dzisiaj patrząc na 3 latki krzyczę w sobie...Lilianko wróć!!!!
Z tym wszystkim trzeba nauczyć się żyć...i tak sobie myślę, że ta nauka będzie trwać całe nasze życie. Wierzę, że jak nadejdzie czas spotkamy się z Naszymi Anielskimi Dzieci i już całą wieczność będziemy razem...
A dziś trzeba wziąć się w garść i pokonywać każdy kolejny dzień...nie ma wyjścia... Trzymaj się i pamiętaj zawsze masz prawo do łez... ------------------------------------------------------------------- "Czas upływa... Z róż opadają płatki, ale nie ciernie."
Re: Moja Wiktorka odeszla w 37 tygodniu....
