Czasami mam wrażenie, że to dla mnie za dużo.
Że już nie dam rady, że nie udźwignę..
Mogłaś być, mogłaś żyć tu z nami.. Przecież takie dzieci przeżywają..ja sama urodziłam się w 7 miesiącu..jak Ty.
Mogłaś, ale tak nie jest..
Znowu kołacze się w głowie dlaczego, dlaczego, dlaczego...dlaczego......
Tak uciekam przed tym pytaniem, bo odpowiedzi nie poznam przecież nigdy, ale wraca. Wraca jak bumerang.
Wiosna za oknem, a we mnie jesiennie, deszczowo, szaro, tak w środku pusto, zimno i źle..:(
Co mogę Ci dać na roczek? Nie wiem..sama nie wiem..ale chce być, dać coś od siebie dla Ciebie..bo przecież miał być torcik, zdmuchnięcie pierwszej świeczki.. A będzie tylko zapalenie lampki na cmentarzu..:(
Tak się boję wizyty u lekarza za tydzień..co ja zrobię jeżeli znowu się okaże, że jest źle?
Nie wiem... Córciu, chyba nie udźwignę..:(
Kocham Cię Gwiazdko moja!
{*}{*}{*}
Kinga mama
Aniołka Zuzi *+ 19.05.2011 (30tc)
i wyczekanego cudu Łucji *08.03.2013
http://www.zuziagolda.pamietajmy.com.pl/
|
Re: Straciłam córeczkę-straciłam sens życia..
