Myłam dziś grób mojej Hani i myślałam m.in. o nadchodzących Świętach, o grobie, w którym pochowano Jezusa. To miejsce, straszne dla tych, którzy Go kochali, zmieniło się w symbol Zwycięstwa nad śmiercią. Może powinnam wreszcie jakoś "oswoić" ten cmentarz, na którym wizyty tak wiele mnie kosztują... I mieć więcej Nadziei - w końcu Wielkanoc za pasem.
Czemu płaczesz, niewiasto?
Panie, nie ma jej!
Minęły trzy dni, trzy tygodnie,
potem trzy miesiące,
a grób nadal zamknięty!
Spójrz na mnie!
Blask Zmartwychwstania niech
ogrzeje twe matczyne serce.
Twą dziecinę położyłaś na nim
jak pieczęć.
Wasza miłość przenika zasłony.
Nie istnieje dla niej czas.
Pozostanie w was już na Wieczność.
Mamusi Madzi dziękuję za pamięć o mojej Słodziaczce:)
Wszystkim życzę dobrych Świąt!
kasia, mama Hanulki (Z Miłości powstałaś - W Miłości przebywasz), a także Jerzyka i Stefka.
|
Re: Nasza Hanulka (12.06.2009 - 18.01.2010) - rok i 3 miesiące
