Ewelinko bylas cudowma mama dla swojego Aniolka,zrobilas wszystko,co moze zrobic matka.Ja tez czesto sie nienawidzilam,ze Jarka urodzilam tak chorego,ze tyle nacierpial z mojego egoizmu.Nie mial szansy na zycie,ale handlowalam z Bogiem,blagalam zeby tylko zyl.W opini lekarzy nie mial szansy,pozniej dano mu 4lata zycia przy dobrej opiece,jakie bylo ich zdziwienie kolejnymi etapami zycia Jarka.Umieral mi setki razy,byl setki razy reanimowany.Bywalo,ze karetka ktora jechala z Jarkiem na sygnale stawala co 2-3 km i reanimowano go,to bylo najgorsze jak ja nie moglam tego sama zrobic(uwazalam ze robie to najlepiej najskuteczniej)lekarz mowil mi ze nie mam sie nawet ogladac za siebie(siedzialam przy kierowcy)darlam sie,zeby Bog mi Go nie zabieral.Kochalam Jarka miloscia zaborcza,mysle ,zeby nie moj egoizm Jarek zakonczyl by zycie predzej.Jego podswiadomosc mowila mu ,ze nie moze mi tego zrobic!Ale byly i dni cudowne ,pelne radosci,usmiechu,komunikatywne,ze popadalam w euforie.Wykanczala go padaczka wieloobiawowa,lekooporna ,najgorsza z bezdechami i ta nocna,ktora przychodzila prawie kazdej nocy,wyrywala mu stawy,ja kladlam sie wprost na niego,zeby mu pomoc.Jarkowi ciekly tylko lzy ,mial tak nieszczesliwa minke i zasypial i byly kolejne powtorki.Horror!Jarkowi pozwolilam tylko jeden raz odejsc ,bylo to ok 10 dni przed smiercia,tak bardzo cierpial mial wysoka goraczke,owrzodzenia calej jamy ustnej(po podaniu antybiotyku w tabletce)lzy plynely Mu strumieniem mimo podawanych mu srodkow przeciw bolowych.W obliczu bezradnosci pozwolilam mu odejsc,zaraz tego pozalowalam,blagalam Go zeby mnie nie zostawi,zebym Go takiego nie zapamietala.Jarek wrocil do zdrowia,pelen radosci,wol zycia(tak mi sie wydawalo),ale na 10 dni,zrobil tak jak jego prosilam,pamiatam teraz jego buzke usmiechnieta.Ewelinko Ty jestes naprawde cudowna matka,nie zatrzymywalas swojej corki na sile,sama wybrala,ja Jarka(mysle,ze skazalam Go przez wiele lat na cierpienie)trzymalam i po co to wszystko,teraz Go przepraszam za moj egoizm,za lata cierpien,na ktore go skazalam.Trzymalam Go wbrew Jego woli,za wszelka cene.Jarek byl meteropata,teraz jego padaczka bylaby najbardziej aktywna,nawet nie masz pojecia jak dziecko moze cierpiec przy napadzie. Na kazdy niz,kazdy wyz reaguje jego mozg.Teraz po 170 dniach jak Jarek wybral swoja droge juz sie pogodzilam,zaluje TYLKO ZE NIE POZWOLILAM MU SZYBCIEJ ODEJSC.Ja tesknie,placze jest mi zle,ale obralam sobie punkt i przywoluje wspomienie napadu padaczki i sie uspakajam,ze MOJ JAREK JUZ NIE CIERPI!!!!I TYLKO ZALUJE,ZE NIE POZWOLILAM NA TO PREDZEJ,BO TO BYLABY PRAWDZIWA MILOSC MATKI!!Ewelinko ty mozesz byc z siebie dumna,bylas bardzo dojrzala i kochajaca. Jak na matke przystalo.Nie masz co sie obwiniac ,jestes wielka!!!KK
|
Re: kulkry58-teraz to ja potrzebuję Ciebie...
