 Re: Dylemat, strach i ulga.do Taktorapamięta | Hits: 70 |
|
Linka
01-01-2014 15:58 |
[ ]
[Odpowiedź] [Widok uproszczony] [Rozwiń temat]
|
Niepotrzebnie siebie oskarżasz. Postępowałaś adekwatnie do czasów w których musiałaś żyć. Zaufałaś lekarzom, bo to w końcu oni mają nas ratować. Nie mogłaś odwiedzać dziecka bo tak to wtedy było (mojego najmłodszego brata mam mogła wtedy zobaczyć tylko przez szybę - też jako niemowlę miał zapalenie płuc). Potem przeżyłaś ciężką żałobę i nauczyłaś się na nowo żyć. Masz dzieci, które potrzebowały normalnego dzieciństwa a nie w cieniu nieżyjącego brata. To, że po jakimś czasie nie jeździłaś na cmentarz - sama piszesz, że mieszkaliście daleko. Niektórzy nie pamiętają jak ciężko się kiedyś podróżowało, poza tym może to była jakaś forma samoobrony własnej psychiki. Co do poronienia, kiedyś nie było po prostu społecznego przyzwolenia na cierpienie po poronieniu. Kiedy poroniłam w 1998 roku też tak było. Nawet mi do głowy nie przyszło pytać o pogrzeb. Dopiero od niedawna pozwolono nam oficjalnie cierpieć i powstały aniołkowe mamy.
Nie jesteś złą mamą, jesteś po prostu mamą.
Linka, Mama Aniołka (1998,14tc.), Tosi (ur.21.02.2004r.,zm.07.02.2013r.) i dwojga ziemskich dzieci
http://tosiakaczmarek.pamietajmy.com.pl/
|
|
|
:: w górę ::
|
