To niby tyle czasu a jednak jednocześnie tak niewiele .3 lata temu zasnęło moje słoneczko Emilka. Jakos żyło się z dnia na dzień w pamięci nosząc miłośc do niej .Ale teraz gdy odszedł synek mojej siostry Natanielek wszystko odżyło przechodzę to wszystko z podwojona siłą . Tak bardzo boje sie pogrzebu i czyje się winna że to czas Natanielka a ja będę tam i przed oczami będę miała swoją córeczkę .
Mój okruszek Emilka ( (*) 02.10.2009 )
