Pamiętam nasz ostatni wtorek
razem spędzony październikowy dzień
szary ale cudowny dzień
wszystko wtedy odleciało w cień
byłyśmy razem na mieście
jadłyśmy kebaba w cieście
rozmawiałyśmy sobie
plany na życie miałyśmy gotowe
siedziałyśmy sobie razem w tym barze
tak wiele dostałam od ciebie w darze
to był nasz ostatni wypad na miasto
smakował jak najlepsze w świecie ciasto
tak bardzo brakuje mi go
teraz wspomnieniami
mogłabym zalać ulic sto.
Nie wiedziałam wtedy ,że
los tak okrutnie oszukać mnie chce.
Nie wiedziałam ze za parę dni
nie będę mogła pomóc ci
ty będziesz leżeć w szpitalu w śpiączce
a ja będę biegać jak w gorączce
Tak wierzyłam,że wyjdziesz z tego
taką miałam ufność, taką odwagę
innego wariantu nie brałam pod uwagę
wierzyłam mocno,
wierzyłam skrycie
ze tak nie może przecież
zakończyć się twoje życie
lecz los chciał inaczej
lecz Bóg był nie przejednany
lepszy świat był tylko tobie dany
dla mnie pozostał smutek i zgryzota
wieczna samotność bez ciebie
wieczna tęsknota
a słońce nie chce już wyjść dla mnie z za chmurki
nie ma tu mojej kochanej córki
Agnieszka-mama Madzi
|
ostatni wtorek
