Matka kocha swoje dziecko,
czuje rado¶ć gdy jest zdrowe.
Gdy odchodzi, traci wiarę,
że rado¶ci przyjd± nowe.
Niepojęte s± wyroki,
niepojęte drogi Pana.
Chciałam dziecko mieć przy sobie,
teraz jestem całkiem sama.
Sama w żalu tak ogromnym,
nie rozumie nikt co czuję.
Trudno i¶ć przez życie całe,
kiedy serce się buntuje.
Czy nadejdzie kiedy¶ spokój,
kiedy spojrzę w przód bez strachu?
Zawsze już tak będzie chyba,
aż miękkiego zaznam piachu.
Obok mego spocznę dziecka,
dusz± będę już daleko.
Tam gdzie szczę¶cie, rado¶ć wielka,
tam gdzie¶ czeka moje dziecko
http://mariuszborelowski.pamietajmy.co.pl/
http://virtualheaven.pl/mariusz-borelowski/
http://mariusz-borelowski.kupamieci.pl/
iwona
|
Re: do kulkry 58
