Droga bey, dziękuję Ci bardzo.
Nasze Dzieci odeszły już jakiś czas temu, ale sama przyznasz, że ból został i pewnie nigdy nie minie. A tęsknota jest coraz większa. My tu wszystkie zastanawiamy się, jakim cudem udało się nam przeżyć tyle czasu bez naszych ukochanych Dzieci. A jednak życie toczy się dalej, chociaż juz nigdy nie będzie tak, jak było kiedyś. Już nigdy nie będziemy się śmiać tak beztrosko, jak kiedyś, nigdy nie będziemy szczęśliwe tak naprawdę, bo to jest niemożliwe bez naszych Dzieci. Jak to ktoś kiedyś napisał na tym forum, że z czasem zaczną się sączyć w nasze życie małe radości, chwile pogodne....
Ale to będą tylko krótkie chwile.
Tak bardzo mi przykro, że Twój Pawełek odszedł do innego Świata, ale pozostaje nadzieja, że jest TAM szczęśliwy.
Światełka dla Twojego Anioła <<***>>
i dla wszystkich naszych ukochanych Dzieci, które musimy kochać "na odległość <<<******>>>
Teresa-mama Anioła Kasi L.
Naucz się szczęścia, tylko pamiętaj,by nie zapomnieć nigdy.
|
Re: do bey
