Asiuniu, jesteś niezwykła :) Wiem, że to bardzo trudno, ale musisz nauczyć się cierpliwości, bo ona musi zostać Twoim nieodłącznym przyjacielem. Będzie Ci bardzo potrzebna, nie tylko teraz, po porodzie, ale i później. Jak mówiła prof. - proszę się cieszyć daną chwilą, nie wyprzedzać zdarzeń, miłość czyni cuda, czas dodaje mądrości.
Nie wierz zasłyszanym opowieściom, jeśli przepuklina jest wadą izolowaną to dzieci są takie jak inne. Jeszcze raz powtarzam, mój Hubi niczym nie odbiera od swoich rówieśników, a nawet twierdzę, że jest od nich bystrzejszy, jest wyjątkowy. Nikt patrząc na niego nie podejrzewa, że przez tak wiele już przeszedł. Dla uspokojenia prześlę Ci na maila kilka jego zdjęć, pokaż rodzicom.
Przytulam się cieplutko Super Mamo,
Barbara – mama Huberta – 21.02.2008
|
Re: PRZEPUKLINA PRZEPONOWA wrodzona
