"i jeszcze jedno... dla mnie oficjalne nauczanie Kościoła to nie wymysł księży, którzy też do tego Kościoła należą, tylko to dalej ten sam Bóg, który dał X przykazań (np. nie zabijaj) i dalej poucza swój lud przez Ducha Świętego ..."
"Nie zabijaj" - to na tym opiera się cała dyskusja. Problem tylko w tym, że ty postrzegasz terminację jak zabójstwo. A tak wcale nie jest. Matki, które decydują się na terminację wiedzą, że ich dzieci nie mają szans na życie. I tak umrą, niezależnie od marzeń, pragnień, modlitw itd. To tylko zmiana daty śmierci, to wcześniejsze przekazanie swego dziecko w ręce Boże.
Ja też przekazałam swoje dziecko w ręce Boże wcześniej niż to było konieczne czego ty niedostrzegasz, bo moje dziecko żyło. Tracheostomię wykonuje się ludziom w grupie ryzyka anestezjologicznego A-5 - pisząc brutalnie na "trupie", którego lekarz nie może intubować, który nie może utrzymać własnego oddechu, a któremu serce pracuje. Mózg w tym momencie "nie łapie że ma oddychać" robi to respirator. Mój Tomcio był w grupie ryzyka A-4 - w każdej chwili mógł wymagać intubacji i podłączenia pod respirator, której w jego przypadku nie dało się wykonać. Ale do tej pory mój Synek tysiące razy przestawał oddychać i jego serce przestawało pracować na kilka minut i znów wracał do życia. Wybacz ale na rurce nosowo-gardłowej umieszczonej w nosku na głębokość 12 cm mój synek pozostawał na własnym oddechu i nie wymagał zabiegu tracheo - zabieg wykonano na wszelki wypadek, po to abyśmy mogli zacząć leczenie i wyjść ze szpitala. Fakt jest taki że gdyby nie ten zabieg mój Tomuś żyłby nadal - w szpitalu z rurką w nosku, raz w tygodniu przy wymianie ustawałaby na chwilę akcja serca, po uciśnięciu klatki piersiowej znów by wracała. Mózg Tomcia byłby z każdym tygodniem coraz bardziej niedotleniony, aż w końcu wcale by go nie było. Wtedy przy reanimacji, adrenalinie i defibrylatorze nie wróciłby do życia. To byłaby naturalna śmierć mojego syna.
"kocha więc chroni..." - Bóg nie ma obowiązku nas chronić, On nas kocha bezgranicznie i stawia na naszej drodze życia wybory, i On nas z nich rozliczy, TYLKO ON
"za czasów Mojżesza nie było eutanazji i terminacji, więc stąd te doprecyzowania w katechizmie, żeby wszystko było jasne, żebyśmy mogli żyć szczęśliwie... "
Wybacz ja jestem szczęśliwa bez tej precyzji kościelnej.
Wierz kiedyś kościół opisał dokładnie czarownice i dzieci diabła. I mordował w imię Chrystusa i miłosierdzia i matke i dziecko.
"a co do Twojej zgody na zabieg ratowania życia, to nie widzę tu żadnej winy, wręcz przeciwnie, uczynek pełen miłości..."
To był uczynek pełen miłości. W oczach mojego dziecka wielokrotnie widziałam prośbę i błaganie "mamo puść do Boga" - za każdym razem jak jego serce przestawało bić a główka spadała bezwładnie na moje serce.... zawsze błagałam o życie dla Tomcia... i wiedziałam że tracheo nie przeżyje, wiedziałam "że podpisują oddaje dziecko, tym razem, bezpowrotnie Bogu"....
To nie ksiądz musi mi wybaczyć. To mój Syncio musi mi wybaczyć, że podpisałam, że nie miałam sił dłużej patrzeć jak moje jedyne dziecko umiera i budzi się do życia, że nie miałam sił patrzeć na jego cierpienie do samego końca, na krew lecącą z noska po wepchnięciu rurki, z bużki i żołądka, dopóki jego mózg nie odmówiłby posłuszeństwa. I oczywiście Bóg. Tego czy mi wybaczą dowiem się po śmierci.
buleczka
Mama Tomcia (22.06.2007 - 14.02.2008)
http://tomuskaczorowski.pamietajmy.com.pl
|
Re: Sebas i Iwonka