Ależ ja właśnie tak się modle.
Właśnie tak. Dziękuje Bogu za to, że mi ją dał i za to że się NIą teraz opiekuje.
Za to, że Ona jest przy Nim. Że kocha Ją tak bardzo że podarował Jej to co w życiu jest ważne. Podarował życie wieczne i wieczna radość.
I tego jestem pewna.
Gdyby nie wiara w to właśnie, pewnie juz by mnie tu nie było.
Wolałabym nieistnieć razem z NIa. Wolałabym leżeć obok Niej na cmentarzu.
Ale wiem, że cmentarze sa puste. Że zycie niegy się nie przerywa, że trwa wiecznie.
Nie chodzi o to że nie można mi nic powiedzieć. I wskazać że coś jest złe.
Bo ja teraz nie widzę jasno. Byc może się mylę.
Chcę tylko ulżyć jakoś swojemu cierpieniu.
Ania
|
Re: do o. Grzegorza i nie tylko
