Brak słów pocieszenia bonich nie ma.
Również starcilam corke w Angli podobnie jak ty . Wiem co przechodzisz i nie wiem co ci napisac. Ja obecnie jestem w Polsce. Tutaj urodzilam 3 miesiace temu synka . Droga byla ogromnie ciężka. Mnóstwo lez i bólu. Coreczka byla naszym pierwszym dzieckiem. Czekalam na nia tak samo jak ty . Boze ile trzeba przejść zeby bylo kiedys troche lzej.......
W styczniu wracam do uk. Czeka mnie wizyta na cmenatrzu i nie wiem jak to przezyje.
Ohhhh kochana obys jakoś dawala rade z tym zyc, ja caly czas żyję a myslalam ze umre razem z nią. Teraz mam syna i dla niego zyje ale wiem jak jest ciezko, bo nikt nigdy nie zastąpi nam naszych corek.
Nauczylam sie jednego, ze zycie jest w huk nie sprawiedliwe i nieprzewidywalne.
Trzymaj sie
Ewelinka.mama Lenusi zm.luty 2013 .
|
Re: Moja kochana córeczka Wikusia (* 20.08.2014 + 22.08.2014)
