 Straciłam brata | Hits: 2444 |
|
Grażyna
11-12-2006 17:49 |
[ ]
[Odpowiedź] [Widok uproszczony] [Rozwiń temat] [Subskrybuj]
|
W przyszłym roku mija 3 lata odkąd go niema. Sam wybrał kiedy odejdzie. Wychowywałiśmy się razem to był mój kuzyn nasze mamy są siostrami razem pracują.Samotnie nas wychowywały.A my zawsze w trójke w szkole po szkloe- ja i moi dwaj młodsi bracia. Błażej jest moim rodzonym bratem a Filip był kuzynem.Ale był dla mnie jak rodzony brat.
Niezapomne tego dnia do końca życia był to najgorszy dzień w moim życiu.Był czerwiec piękna pogoda Boże Ciało.Byliśmy z mężem na spacerze z dziećmi, zadzwonił telefon to był Błażej- Mąż odłożył telefon i powiedział tylko Filip się powiesił.Dzień wcześniej ciocia wyjechała nad morze na dwa dni,Filip miał odebrać świadectwo maturalne i dyplom technika.Błażej na drugi dzień znalazł go w piwnicy.Był to straszny cios dla niego zawsze razm, byli podobni do siebie były 3 miesiące różnicy między nimi- wspólnie chodzili do przedszkola,podstawówki byli trochę jak blizniacy i akórat on musiał go znaleść.Przjechaliśmy na miejsce z mężem-policja,prokurator,pogotowie tłumy ciekawskich sąsiadów. A ja miałam tylko jedną myśl w głowie jak powiedzieć cioci że straciła swoje jedyne dziecko, że jej dziecko samo zdecydowało się odejść z tego świata.Filip był jej oczkiem w głowie jej najukochaszym synem jej jedynom podporą.Cioci powiedzieli że Filip złamał nogę i że musi natychmiast wracać.To było straszne. Staraliśmy się przy niej być, nie jesteśmy psychologami , nikt nas nie uczył jak mamy zachowywać się wobec matki której jedyne dziecko odebrało sobie życia, samotnej matki.Dlamnie to co się stało zaważyło na całym życiu inaczej patrze na świat. Strasznie się martwiłam o niego , co się z nim dzieje ,że nie mogę mu pomuc jakby coś złego się działo. Miałam do siebie żal że jako starsza siostr nie zauważyłam że jest coś nie tak - zresztą on nie zostawił listu pożegnalneg. Nie było też symptomów - o których dowiedziałam się czytajac o samobujstwach.Niewyobrażałam sobie jak się żyje bez kogoś kto był częścią twojego życia przez 20 lat.Przez pierwszy rok jak przyjeżdzaliśmy do cioci miałam wrażenie że zaraz wyskoczy i powie ''cześć artek''( do mojego męża).Tydzień przed jego śmiercią byliśmy na dyskotece za każdym razem kiedy wchodze do tego lokalu szukam jego w tłumie tanczących ludzi i... widze go.
|
|
|
:: w górę ::
|
