Aniu ciepla z Ciebie osoba i bardzo wrazliwa.Aniu ja nigdy przenigdy nie oddalabym swojego dziecka,bo to moje z krwi i kosci! Wiesz jak moglam juz pojechac do synka po cc ,wpierw musialam "zaliczyc"psychologa " w szpitalu,ona bez ogrodek spytala nas, czy chcemy nasze dziecko"rosline" oddac do zakladu oczywiscie jak przezyje,ja nawet tej sugestii nie wzielam pod uwage,po paru latach ta sama psycholozka spytala nas znowu,my odpowiedzielismy chorem,ze NIE!!! Ale balam sie czy jak juz nie bede miala sily,albo zdrowie nie pozwoli co stanie sie z Jarkiem,mialam rozne wizje,ze ktos bedzie GO maltretowal,ze bedzie biedak lezal sam bez najblizszych,bez ciepla i milosci,zawsze pragnelam umrzec razem z Jarkiem i powtarzalam wszystkim w kolko, ze to zrobie ,jak moja rodzina mnie pilnowala,nawet lekarz rodzinny....,ale nic nie moglam sobie zrobic,bo nigdy bym nie spotkala sie z Jarusiem!Mam starszego syna i dla niego tez musialam sie wziasc w garsc,chociaz starszy syn zapewnial mnie,ze gdy my juz niedamy rady on zaopiekuje sie bratem i nigdy,przenigdy nie odda Jarka do zadnego osrodka zamknietego!!!Miedzy bracmi byla niesamowita wiez jak Jarek cierpial to i fizycznie cierpial starszy brat (starszy o 17lat)nigdy nie moglam oszukac S,ze wszystko jest OK,bo S potrafil bezblednie zadzwonic do szpitala i prosic mnie do telefonu,BRACIA BYLI JAK SYJAMSCY! tyle roznych sytuacji mialo miejsce,ze trudno w to wszystko uwierzyc!Jarek byl jedynym tak chorym dzieckiem w okolicy,on przecieral "szlaki"dla chorych tak jak ON.Kiedys przyjechala do mnie matka z pytaniem,ze nie daje rady,ze odda dziecko do zakladu(chlopczyk w polowie nie byl tak chory)ja jej mowilam,ze w domu najlepsza ma opieke i milosc,(finansowo powodzilo jej sie dobrze),ze da rade,a ona ze nie moze sie wyspac......na drugi dzien poszla do GOPSu i powiedziala (dziecko 2.5 roku),ze jak w tej chwili tego "Bachora"nie wezma to ona je zabije,a odpowiedzialnosc zrzuci na pracownikow GOPSu,wiec musieli szukac pilnie jakiegos osrodka,a w miedzy czasie dziecko znalazlo sie w szpitalu ze wzgledu na bezpieczenstwo!!Oczywiscie miala zabrane prawa rodzicielskie,dziecka nie odwiedzala i nie odwiedza,chciala tylko wszystkie swiadczenia,ktore otrzymywala,bo jak mowila "to ja urodzilam tego kaleke i jej sie juz za to nalezy,pytala,kto jej zaplaci za te 2,5 roku" ? Makabra ,moj Jarus byl i jest ta najwazniejsza ,najukochansza istota jaka obdarzyl mnie Bog.Potepiam rodzicow ,ktorzy oddaja swoje chore dzieci ,tylko dlatego,ze sa chore,ze sie wstydza,pytam dlaczego?Ja uwazam ,ze my jestesmy wybranymi rodzicami,ze nie kazdy moze sie takimi dziecmi opiekowac(sa wyjatki,jak wszedzie)trzeba cieszyc sie kazda chwila,bo nie wiadomo ile bedzie tych chwil! Te chore dzieciaczki maja takie przepiekne oczki,tyle w nich "nieba"sa tak ufne i kochane.Aniu tyle juz lat cierpisz,czas nie leczy ran tylko pozwala z nimi zyc!!! Krystyna
|
Re: Bliższe rozmowy -do Gosspel
