 Re: co sądzicie o takim sposobie ratowania życia chorych dzieci? | |
|
ewamonika1
10-12-2005 21:57 |
[ ]
[Odpowiedź] [Widok uproszczony]
|
Jestem ciekawa Waszych opinii:
czy wg Was nie ma obawy, że dziecko poczęte głównie po to, by ratować chore rodzeństwo, może być traktowane instrumentalnie?
Jeśli faktycznie "będzie w stanie pomóc" będzie dobre, a jeśli brat mimo wszystko umrze - no właśnie, co wtedy? Czy rodzice nie będą podświadomie czuli żalu i pretensji do tego dziecka, które przeżyło?
Przy okazji - gdy czytałam opis programu - przypomniała mi się książka pt. "Bez mojej zgody" Jodi Picoult - traktuje o podobnym problemie. Jeśli ktoś nie czytał - polecam.
Z opisu książki:
Anna została poczęta, by zostać dawczynią szpiku dla swej siostry, Kate. Nigdy nie kwestionowała tej roli, choć musi żyć tak, jakby była ciężko chora. Ma dopiero trzynaście lat, a już przeszła niezliczone zabiegi operacyjne, by jej starsza siostra miała szansę wyleczyć się z białaczki. Jak większość nastolatków, Anna zastanawia się, kim jest; inaczej jednak niż przeciętna nastolatka ma poukładane życie: istnieje właściwie wyłącznie jako dopełnienie siostry. Dlatego podejmuje decyzję, która zagrozi jej rodzinie i prawdopodobnie będzie mieć fatalne konsekwencje dla Kate.
Powieść Picoult stawia wiele ważnych pytań. Co to znaczy być dobrym rodzicem, dobrą siostrą, dobrym człowiekiem? Czy rzeczywiście można robić wszystko, by ratować życie jednego dziecka, kosztem drugiego? Czy należy podążać za głosem serca, czy raczej pozwolić kierować sobą innym? W "Siostrach" Jodi Picoult znów podejmuje kontrowersyjny temat - i robi to z wdziękiem, mądrością i wrażliwością. Jodi Picoult to bestsellerowa autorka "New York Timesa", ceniona za przenikliwość psychologiczną i umiejętność wglądu w serca i umysły ludzkie. Tym razem opowiada historię rodziny dotkniętej nieszczęściem choroby dziecka.
e.
---------------
http://www.wady-dloni.org.pl/
|
|
Ostatnio zmieniony 10-12-2005 21:58 przez ewa |
:: w górę ::
|
